OH JUNGHEE et al / 오정희 / 2005 / KDC구분 > literature > Korean Literature > Korean Fiction > 21st century

Une petite fille raconte. La mère est morte. Le père est au loin, sur des chantiers. Elle s'occupe de son jeune frère, Uil. Une jeune marâtre sortie d'un bordel ne fait qu'un bref passage, vite chassée par la violence conjugale. Les enfants, peu à peu, se retrouvent seuls. Sous les regards compatissants mais aveugles ou impuissants d'un voisinage misérable et d'une société brisée, la fillette, peu à peu, reproduit sur le petit garçon la violence du père sur la figure maternelle. Le monde tendre de l'enfance est inexorablement fissuré, l'humanité pulvérisée laisse apparaître l'abîme côtoyé par l'enfant en chacun de nous.   Source: http://livre.fnac.com/a1717387/Oh-Jung-Hi-L-oiseau

OH JUNGHEE et al / 오정희 / 2002 / KDC구분 > literature > Korean Literature > Korean Fiction > 21st century

OH JUNGHEE et al / 오정희 / 2005 / KDC구분 > literature > Korean Literature > Korean Fiction > 21st century

Die Ansicht, dass die Kinderwelt naiv, hell und glücklich sei«, stellt für Oh Jung-Hee »ein furchtbares Missverständnis der Erwachsenen« dar. Die Geschichte zweier südkoreanischer Kinder erzählt sie denn auch konsequent aus der Sicht des Mädchens Uumi, das allein für sich und seinen jüngeren Bruder Unil sorgt. Die beiden Geschwister leben, nachdem sie zuerst von der Mutter, dann auch vom Vater verlassen worden sind, in einer ärmlichen Hinterhofwohnung, die ihnen Nest und Käfig zugleich ist. Der Bruder möchte am liebsten fliegen können wie der Weltraumjunge Toto im Fernsehen, der für Gerechtigkeit kämpft. Und Uumi sehnt sich danach, so schnell wie möglich erwachsen zu werden, um in die Zukunft aufzubrechen. Unbeirrbar halten sie an ihren Träumen fest. »Die Welt aus der Kinderperspektive – wütend, provokativ und weise.« Alice Grünfelder, Der Tagesspiegel »Ein Buch, in dem sich die Gezeiten innerhalb eines einzigen Satzes ändern; ein Buch, das voll Nostalgie und Trauer, aber auch voll Hoffnung ist.« Literatour »Oh Jung-Hee gelingt es, ein Phänomen, das auch bei uns sehr gerne verschwiegen wird, ohne falsches Pathos, ohne moralisierenden Zeigefinger und ohne heroisierenden Tenor darzustellen.« Jeremy Gaines in der Begründung der Jury des LiBeraturpreises Source: http://www.amazon.de/Vögel-Oh/dp/3293203299

OH JUNGHEE et al / 오정희 / 2007 / KDC구분 > literature > Korean Literature > Korean Fiction > 21st century

De economische bloei van Zuid-Korea heeft zijn weerslag op een eenvoudig arbeidersgezin.

OH JUNGHEE et al / 오정희 / 2007 / KDC구분 > literature > Korean Literature > Korean Fiction > 21st century

Es una niña la que nos lo relata. Su madre ha muerto. Su padre está siempre lejos. La niña se ocupa de su hermano pequeño. Una madrastra pasa por su vida, y ese breve paso quedará marcado por la violencia del padre. Los niños se quedan definitivamente solos, bajo la mirada compasiva pero ciega de sus vecinos, como símbolo de una sociedad rota. La niña, poco a poco, va reproduciendo con su hermano menor la relación de violencia vivida con su padre. Todo ello transcurre en el marco de la sociedad coreana, dotada de todos los adelantos modernos, pero pesadamente lastrada por la tradición. La historia se inicia de manera suave y serena, para hacerse gradualmente dura y amarga, de tal forma que ni tan siquiera los escasos rastros de piedad budista son capaces de sanar la profunda herida de las garras del destino.

OH JUNGHEE et al / 오정희 / 2006 / KDC구분 > literature > Korean Literature > Korean Fiction > 21st century

Neskatila batek kontatzen du. Ama hila da. Aita urruti dago, beti kanpoan. Neskaren ardurapean dago neba txikia. Amaorde bat pasatzen da beren bizitzan, eta pasaera labur hori aitaren indarkeriak markatzen du. Haurrak bakarrik geratzen dira, auzoen begirada errukitsu baina itsupean, gizarte hautsi baten erakusgarri. Neskatilak, pixkanaka, aitaren indarkeriazko harremanak errepikatzen ditu neba txikiarekin. Hori guztia Koreako gizartean, alde batetik aurrerapen modernoez inguraturik, eta bestetik ikusmolde tradizionalen zama handiarekin. Eme eta bare hasten den istorioa garraztuz eta gogortuz doa, eta erruki budistaren zantzu urriek ezin dute ezabatu patuaren atzaparraren zauri gaiztoa.

OH JUNGHEE et al / 오정희 / 2012 / KDC구분 > literature > Korean Literature > Korean Fiction > 21st century

Søskenparet U-mi og U-il blir overlatt til seg selv av den voldelige og uberegnelige faren. Moren er død, og hos andre slektninger får de bare bo en kort stund før de skysses videre. Til slutt ender de opp alene i et underlig og miserabelt nabolag. Storesøsteren, den tolvårige U-mi passer på lillebroren U-il, men det nære forholdet mellom søsknene står i fare når U-mi begynner å herme etter de voksnes strenge og avstraffende oppdragelse. Med den økonomiske lavkonjunkturen i Sørøst-Asia på midten av 1990-tallet som bakgrunn, skaper den sørkoreanske forfatteren Oh Jung-Hee med Fuglen en eksistensiell fortelling om barndom, skjørt samhold, ensomhet og vilje til å overleve. Gjennom U-mis åpne blikk blir verden et både magisk og skremmende nådeløst sted.     Source: http://www.norli.no/webapp/wcs/stores/servlet/ProductDisplay?storeId=10651&partNumber=9788256017140

OH JUNGHEE et al / 오정희 / 2007 / KDC구분 > literature > Korean Literature > Korean Fiction > 21st century

U-il thinks he can fly like his favorite cartoon character Toto the Astroboy. His older sister, eleven-year-old U-mi, is doing her best to look after him since their mother died and their father deserted them. Now all they have are their well-meaning but unhelpful neighbors - the Moons, Landlady Grandma, the weightlifting Mr. Yi and his squawking widow bird - and despair is leading U-mi to mimic her father's behavior, abusing the one person closest to her.

OH JUNGHEE et al / 오정희 / 2015 / KDC구분 > literature > Korean Literature > Korean Fiction > 21st century

宇宙で一番美しい娘「宇美」、一番カッコイイ男「宇一」と親に名付けてもらった姉と弟。だが、母は貧困と父の暴力に耐えかねて家を去り、父は出稼ぎに出たまま戻らない。幼いふたりはまるで荷物のように親戚をたらい回しにされ、やがて見知らぬ町の、ワケありの住人たちが暮らす長屋にたどり着く―。現代の韓国社会を舞台に、両親に置き去りにされた子供の心の叫びを、宇美の容赦ない目を通して描く。２００３年ドイツの文学賞“リベラトゥル賞”受賞。韓国で初めての海外の文学賞受賞作品。独・仏・英・露語など１０カ国語に翻訳。 Source: http://www.e-hon.ne.jp/bec/SA/Detail?refShinCode=0100000000000033361215&Action_id=121&Sza_id=C0

OH JUNGHEE et al / 오정희 / 2010 / KDC구분 > literature > Korean Literature > Korean Fiction > 21st century

„Co też może zobaczyć ślepy doktor? Jak to się stało, że jest niewidomy? (…) Zastanawiałam się, czy pan Jang zacisnął oczy w trakcie swoich narodzin, ponieważ wiedział, że świat jest taki przerażający”. „Ptak” Oh Jeonghui to książka niezwykła, przejmująca i poruszająca, która pokazuje obraz dynamicznie rozwijającej się Korei Południowej widziany oczami wrażliwego dziecka pozbawionego normalnego dzieciństwa, bezpieczeństwa i wsparcia. Główna bohaterka jest tylko małą dziewczynką – a mimo to, zdana na siebie, zmuszona jest radzić sobie z życiem. Obserwuje, myśli i próbuje odnaleźć swoje miejsce w rzeczywistości, często niestety, okrutnej. Przesiąknięta smutkiem i wyobcowaniem dziecięca wizja świata jest jednocześnie bardzo trafną obserwacją społeczeństwa koreańskiego lat 90. dwudziestego wieku. Oh Jeonghui należy do grona najwybitniejszych współczesnych powieściopisarek południowokoreańskich. Jej utwory zostały przetłumaczone m.in. na język angielski, francuski, rosyjski i japoński. Problemy jakie podejmuje Oh, nie są łatwe, prowokują, zmuszają do refleksji, i nie zawsze odpowiadają mentalności Koreańczyków. W Polsce ukazała się także inna książka tej autorki „Miłość zeszłej jesieni i inne opowiadania”.   Source: http://kwiatyorientu.com/ksiazki/ptak-oh-jung-hee/